انواع جراحی هموروئید یا بواسیر | هموروئیدکتومی به روش های باز و بسته

امروزه مبتلایان به بیماری بواسیر یا همان هموروئید بسیار افزایش داشته است که در برخی موارد دیگر راهی جز جراحی هموروئید و برداشتن آن وجود ندارد. حال به جراحی هموروئید می پردازیم.

هموروئیدکتومی

هموروئیدکتومی جراحی برداشتن هموروئید به منظور درمان قطعی این بیماری است.

بواسیر یا هموروئید به واریسی شدن یا گشاد شدن عروق در مقعد گفته می شود. بواسیر در مراحل ابتدایی بیماری با استفاده از درمان های گیاهی یا تغییر سبک زندگی قابل درمان است اما در مراحل پیشرفته تر یعنی زمانی که هموروئید دچار ترومبوز (هموروئید درجه ۳ و ۴) می شود با استفاده از این روش ها قابل درمان نیست و نیاز به روش های پزشکی تهاجمی تر دارد. یکی از روش های تهاجمی تر هموروئیدکتومی است که می تواند این بیماری را درمان نماید اما این روش به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد زیرا که علاوه بر مشکلات متعدد و درد و خونریزی پس از جراحی، هموروئیدکتومی همراه با عوارض متعددی خواهد بود.

انواع روش های انجام جراحی هموروئیدکتومی

هموروئیدکتومی دارای روش های متعددی است که شامل روش های باز، بسته، استاپلر، رابربند و اسفنگتروتومی داخلی-جانبی می باشد. اما در اغلب موارد دو روش باز و بسته برای درمان این عارضه مورد استفاده قرار می گیرد.

هموروئیدکتومی بسته

هموروئیدکتومی بسته بیشترین استفاده را در درمان هموروئیدهای داخلی دارد، در این حالت هموروئید می تواند با استفاده از وسایل مختلفی مانند چاقوی جراحی، الکتروکوتر، قیچی یا روش دیگری که امروز بسیار رایج و پرکاربرد شده لیزر هموروئید می باشد که با این وسایل هموروئید برداشته شده و سپس با استفاده از نخ قابل جذب ترمیم می گردد. این روش در بیشتر از ۹۵% از موارد موفق عمل می نماید.

هموروئیدکتومی باز

در هموروئیدکتومی باز، بافت‌های هموروئیدی در همان شیوه‌ای که در روش بسته بود هموروئید خارج می‌شوند ولی این بار برش در سمت چپ زده شده و باز رها می شود. در مواردی که محل برش مناسب نبوده و یا احتمال عفونت باشد، پزشک از ترکیبی از روش های باز و بسته استفاده می کند.

هموروئیدکتومی استاپلر

هموروئیدکتومی استاپلر یکی از جدیدترین روشهای درمان برای هموروئید داخلی است. این روش به چندین نام های دیگری دارد که یکی از این نام ها روش لونگو می باشد. این روش برای پرولاپس و هموروئید مورد استفاده قرار می‌گیرد. هموروئیدکتومی استاپلر، عمدتا در بیماران مبتلا به هموروئید درجه III و IV و بیمارانی که باید درمان آن‌ها با کمترین میزان شکست انجام شود مورد استفاده قرار می‌گیرد. مطالعات نشان داده‌اند هموروئیدکتومی با استاپلر درد بعد از عمل کمتر و بهبودی سریعتری در مقایسه با عمل جراحی معمولی دارد.

بستن باند لاستیکی یا رابر بند

در این روش یک حلقه لاستیکی به دور پایه هموروئید انداخته می‌شود. حلقه از گردش خون جلوگیری می‌کند و هموروئید بعد از چند روز دفع می‌شود.

اسفنگتروتومی داخلی-جانبی

اسفنگتروتومی داخلی-جانبی یا باز کردن عضله اسفنگتر داخلی کانال آنال نیز گاهی همراه با هموروئیدکتومی انجام می‌شود. این روش در بیمارانی با فشار وارده بالا به اسفنگتر در حالت استراحت مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش برای کاهش درد پس از عمل استفاده می‌شود و این است که در اغلب موارد استفاده می‌شود و خیلی شایع نمی‌باشد.

خطرات جراحی هموروئیدکتومی

از خطرات هموروئید کتومی می توانیم به این موارد اشاره کنیم :

خونریزی از آنال در محل عمل
ایجاد لخته خون (هماتوم) در محل برش برای جراحی
ایجاد مشکل دفع
عفونت
انسداد روده یا به دام افتادن مدفوع در آنال

مراقبت های بعد از جراحی هموروئیدکتومی

پس از عمل جراحی مراقبت از آن بسیار حائز اهمیت است زیرا که احتمال عفونت، عود مجدد و … وجود دارد به علاوه این مراقبت ها به فرد در درمان سریع تر نیز کمک می نماید. برخی از مراقبتها پس از عمل جراحی به این شرح است :

رژیم غذایی

بهتر است رژیم غذایی فرد بیمار سرشار از فیبر باشد. زیرا خوراکی های غنی از فیبر عملکرد دستگاه گوارش را بهبود بخشیده و از یبوست جلوگیری می کند. در نتیجه فشار وارده به رکتوم کاهش می یابد و این امر در تسریع درمان موثر است.

ورزش

ورزش سبک می تواند در بهبود بعد از جراحی موثر باشد برای این منظور ورزش هایی مانند شنا (بعد از بهبودی زخم )، پیاده روی و کگل پیشنهاد می شود.

بالش نرم

بهتر است هنگام نشستن از بالش نرم به شکل دونات استفاده نمایید.

حمام سیتز

حمام سیتز با استفاده از آب درمانی زخم حاصل از عمل بواسیر را درمان می نماید، برای این منظور بیمار باید ۳ مرتبه در روز در وان آب گرم یا لگن مخصوص حمام سیتز بنشینید. رعایت بهداشت در این زمینه ضروری است زیرا امکان انتقال عفونت وجود دارد.

مصرف مایعات

مصرف مایعات به خصوص آب می تواند در نرم نمودن مدفوع و جلوگیری از یبوست موثر باشد.

مصرف داروهای مسکن و آنتی بیوتیک

مصرف این دست از دارو ها باید مطابق با نظر و دستور پزشک انجام گیرد و در مصرف آنها زیاده روی نشود.

پماد آنتی هموروئید

مصرف پماد یا شیاف آنتی هموروئید پس از هر اجابت مزاج به بهبود سریع تر کمک می نماید.

مراقبت از زخم

معمولاً افراد پس از طی ۱۰ روز از جراحی بهبودی نسبی پیدا نموده و می توانند به فعالیت های روزمره خود برسند اما تا یک ماه بعد از عمل باید از زخم خود محافظت نماید.